ÖZLEM

başımı kaldırıp bulutlara baktığımda her birine ayrı bir anlam yükleyemiyorsam, pembe külahta beş yüz liralık dondurma istiyorum dediğim pastanenin önünden geçerken içim cız ediyorsa, tavada ısıttığımız bazlama ekmeğinin kokusunu duyunca anneannemle birlikte kuzinenin üstünde yaptığım el kadar bazlamalar aklıma düşüyorsa, elimden tutup yeni çiğ düşmüş bahçenin içinde gezdirirken gözü gibi baktığı ağaçlarını bir bir anlatan dedemi hatırlıyor ve ona uzun zamandır sarılamamanın verdiği hüzün yüreğimi karıncalandırıyorsa, bayramda elini öpmeye gittiğimde duvarında asılı mavi elbiseyi görüp babaanneciiim diye sarıldığım insan artık sadece dualarımdaysa, bayram geldiğinde mendilin içine konmuş bin lirayı cebime sıkıştıran anneanne dediğim komşu teyzenin artık adımı hatırlayamadığını görüyorsam, yıldızlara dokunamayacağımı farkedeli çok olduysa, dayımın hediye ettiği hayatımın yegane varlığı üç tekerlekli kırmızı bisikletimin şuan hangi hurdalıkta olduğunu bilmiyorsam, susam sokağı ve süper babaanne şarkısı çoook gerilerde kaldıysa, hayat karşıma babamın öğrettiği denklem kurarak çözülen problemlerden çok daha zorlarını çıkarmaya başladıysa...