büyüdük de sanki n’oldu!

eskiden nesemiz vardi,

gülümserdik hergün,

uzaktaydi hüzün...

hayallerimiz vardi,

uçurtmalar geçen içinden,

cumartesi öğlen...

boyalarımızla oynardık,

rengarenkti her şey,

karanlığı boyardık,

ve birden büyüdük aniden,

ve birden küçüldü hayaller...

büyüdük de sanki n’oldu!

cocukluğu unuttuk,

yalanlara boğulduk.

büyüdük de sanki n’oldu!

umutları kuruttuk,

savaşta vurulduk...

büyüdük aniden...

büyüdük aniden...

koşardık bayırlarda, ağaç evler kurardık,

bedavaydi çiçekler, taçlar yapardık.

düşşek bile olsun, yeniden kalkardık,

acıtmazdı hayat

(hayat)...

ve birden büyüdük aniden,

ve birden küçüldü hayaller...

ve birden uzaklaştı gökyüzü,

ve birden gömüldük dertlere...

büyüdük aniden...

büyüdük aniden....

büyüdük aniden...

küçüldü dünyamiz...

Ogün Sanlisoy - Büyüdük Aniden