Bugün acı çekmek istiyorum.
Ne bileyim sabahlara kadar zırıl zırıl ağlamak istiyorum.
Aşık olmak deli gibi sonra ayrılmak istiyorum.
Evet evet ben başıma bela istiyorum.
Ya ben artık hissetmek istiyorum bazı şeyleri.
Kaybetmek istiyorum ve çabalamak istiyorum eskisi gibi kazanmak için.
Sonra kazanmak istiyorum ama zorlanarak.
Kıymet anlamak istiyorum.
Ruhsuzun teki oldum çıktım.Ruhumu geri istiyorum.
Duygusal olmak istiyorum.
Depresif olmak istiyorum ya..
Şiir yazmak istiyorum mesela eskisi gibi.Böyle sayfalarca yazı yazmak istiyorum hayat ve yaşananlar üzerine.Filozof gibi düşünmek hatta acıdan sıyırmak istiyorum.
Acı çekmenin belli bir süre sonra muhteşem bir zevk verdiğini düşünüyorum.Düşünsel acının kafatasının içindeki et parçasını olgunlaştırdığını biliyorum ve istiyorum.
Kafa yormak istiyorum.Özlemek özlenmek istiyorum.Üzgünüm yine gözyaşlarımızın içinde savaşmak istiyorum.Acı çektirmek ve kat kat fazlasını çekmek istiyorum.
Sabahlara kadar düşünüp ağlamak istiyorum.Yağmur damlasından hüzün kapmak,dünyadaki içi dolu hüznü tatmak, bizzat kainatın mutsuz kısmının parçası olmak istiyorum.
Aslında eskileri özlüyorum…Hem de çok….Belki de en çok…
Çok mu şey istiyorum?


Bence mazoşizm insanın kendine yakışanı giymesidir :))